Segment Rafineria

Do 2030 roku rafineria pozostanie ważnym obszarem działalności połączonej Grupy ORLEN, z mocami przerobu ponad 40 mln ton ropy pochodzącej z kierunków alternatywnych wobec rosyjskiego. Podstawą transformacji segmentu rafinerii będzie ciągłe udoskonalanie aktywów poprzez: pogłębienie przerobu surowca, zwiększenie efektywności energetycznej i redukcję emisyjności. Ważnym celem jest również osiągnięcie maksymalnych synergii z szerokiego portfela aktywów, zapewniając efektywny kosztowo surowiec dla petrochemii.

W 2022 roku widoczny był proces odbudowy wykorzystania mocy przerobowych w rafineriach na świecie, co było konsekwencją uwarunkowań cenowych (wysoki poziom cracków na produktach). W tych uwarunkowaniach wiele zakładów zwiększyło moc przerobową, aby wypełnić częściowo też lukę po produkcie sprzedawanym przez Rosję i to pomimo, że sankcje na import produktów z tego państwa weszły w życie w 2023 roku. Na funkcjonowanie rafinerii w ostatnich latach wpływ miały przede wszystkim trzy kluczowe zmienne. Po pierwsze – pandemia COVID-19, która doprowadziła do okresowego spadku zapotrzebowania na paliwa. W takich okolicznościach zakłady rafineryjne nie były w stanie ulokować na rynku wytwarzanych produktów, a poziom marż kształtował się na niskim poziomie. W konsekwencji wiele zakładów na świecie zostało zamkniętych (łączna utrata mocy przerobowych wyniosła co najmniej 3,8 mb/d). Dodatkowo, pandemia COVID-19 sprawiła także, że kilka projektów inwestycyjnych na Bliskim Wschodzie, w Azji i Pacyfiku oraz Afryce nie zostało zrealizowanych we wcześnie zakładanym okresie, co powoduje, że w 2022 roku przybyło niewiele nowych mocy przerobowych. Po drugie – modyfikacja polityki eksportowej Chin dotyczącej produktów paliwowych. Od 2021 roku obserwowany był trend zmniejszania przez to państwo liczby pozwoleń wydawanych spółkom naftowym na eksport paliw (głównie benzyny, oleju napędowego oraz paliwa lotniczego), co wpłynęło na ich mniejszą dostępność na rynkach międzynarodowych.

Po trzecie – wojna rosyjsko-ukraińska, która doprowadziła do spadku dostępności nie tylko ropy naftowej z Rosji, ale przede wszystkim produktów wytwarzanych w tym państwie (Rosja była jednym z kluczowych dostawców oleju napędowego na rynek europejski). Wprowadzone sankcje wpłynęły na ograniczenie dostępności tego produktu na rynku. Natomiast import oleju napędowego, m.in. z państw Bliskiego Wschodu oraz Azji i Pacyfiku, generuje dodatkowe koszty oraz powoduje, że cena produktu rośnie na rynkach międzynarodowych. W tych uwarunkowaniach w trakcie całego 2022 roku obserwowany był trend wzrostu marż oraz poziomu wykorzystania mocy przerobowych na świecie.

Od 2012 roku w Europie zamknięto szereg rafinerii, o mocach przerobowych wynoszących łącznie około 2 mln b/d. W Europie funkcjonuje ponad 100 zakładów charakteryzujących się różnym poziomem konwersji, a część z nich (uwzględniając panujące uwarunkowania rynkowe) cechuje niski poziom rentowności, w efekcie czego część zakładów już została lub wkrótce zostanie zamknięta. Charakterystycznym trendem w panujących uwarunkowaniach jest również przekształcanie zakładów w biorafinerie. Obecnie obserwowany wysoki poziom cracków może jednak spowolnić ten proces, chociaż w długim horyzoncie czasowym największe zyski, a tym samym zdolność konkurencyjną, będą posiadać rafinerie kompleksowe, a nie proste, zdolne do szybszej adaptacji do uwarunkowań rynkowych.

Przerób ropy naftowej na świecie (w mln b/d).

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych OPEC.

Aktywa produkcyjne Grupy ORLEN i główni konkurenci w Europie Środkowowschodniej / moce przerobowe [mln t].

Źródło: Opracowanie własne.

GRUPA ORLEN

Łączne moce przerobowe Grupy ORLEN wynoszą około 45 mln ton rocznie, a jej główne rafinerie to:

• Rafineria ORLEN w Płocku stanowi jeden z najnowocześniejszych, zintegrowanych zakładów produkcyjnych w Europie Środkowo-Wschodniej o mocach przerobowych na poziomie 16,3 mln ton/rok.
• Rafineria ORLEN w Gdańsku, która w ramach procesu połączenia z Grupą LOTOS stała się własnością ORLEN i Saudi Aramco. Łączne moce przerobowe rafinerii wynoszą około 10,5 mln ton/rok i są rozdzielane pomiędzy obu właścicieli zgodnie z udziałem procentowym w strukturze właścicielskiej. Rafineria w Gdańsku specjalizuje się głównie w produkcji paliw i asfaltów.
• Pozostałe polskie rafinerie ORLEN Południe zlokalizowane w Trzebini i Jedliczu specjalizują się w produkcji biokomponentów, baz olejowych, olejów opałowych, parafin hydrorafinowanych oraz prowadzą regenerację olejów przepracowanych.
• Rafineria ORLEN Lietuva w Możejkach o mocach produkcyjnych 10,2 mln ton/rok jest jedynym tego typu zakładem na rynku państw bałtyckich (Litwa, Łotwa i Estonia).
• Rafinerie z Grupy ORLEN Unipetrol zlokalizowane w Kralupach i Litvinovie dysponują łącznymi mocami produkcyjnymi w wysokości 8,7 mln ton/rok.

Przerób ropy i uzyski paliw.

Źródło: Opracowanie własne

Udział w rynku paliw w Polsce.

Źródło: Opracowanie własne.

Wzrost udziału w rynku paliw o 15,0 p.p. do poziomu 64,8% głównie w efekcie przejęcia Grupy LOTOS i związanej z tym dodatkowej sprzedaży. Wyłączając efekt połączenia, udziały w rynku osiągnęłyby poziom zbliżony do 2021 roku lub byłyby nieznacznie wyższe (w przypadku średnich destylatów). Grupa ORLEN pozostała głównym dostawcą największych zagranicznych koncernów paliwowych w kraju (BP, Shell, Amic), a od drugiej połowy roku również dla Circle K.

Udział w rynku paliw w Czechach.

Źródło: Opracowanie własne.

W Czechach łączne udziały rynkowe wyniosły 58,9%, w tym dla benzyn i oleju napędowego odpowiednio 63,0% i 57,6%. Grupie ORLEN udało się w znacznej mierze odzyskać udziały stracone na skutek pandemii COVID-19, a ich poziom był zbliżony do tego z roku 2019. Głównym czynnikiem mającym wpływ na proces odbudowy udziałów rynkowych miał znaczny wzrost popytu po wybuchu wojny w Ukrainie. W związku z ograniczoną podażą na rynku, wynikającą z niedoboru produktów w regionie i ograniczeniami logistycznymi, Grupie ORLEN udało się zdobyć wielu nowych klientów oraz odzyskać klientów, którzy w przeszłości zakończyli współpracę.

Udział w rynku paliw krajów bałtyckich.

Źródło: Opracowanie własne.

Grupa ORLEN w 2022 roku zwiększyła udziały rynkowe o około 10,7 p.p. (r/r), do poziomu 83,7% i tym samym umocniła swoją dominującą pozycję na każdym z trzech rynków bałtyckich. Łączne udziały paliw na Litwie, Łotwie i w Estonii zwiększyły się odpowiednio o 8,9 p.p., 10,1 p.p. i 15,7 p.p. Sprzyjające warunki do wzmocnienia udziałów wynikały z odbudowy popytu rynkowego w rezultacie wygaszania restrykcji związanych z pandemią COVID-19. Ponadto od 3 kwartału 2022 roku wzrosły zakupy spotowe ze strony klientów reeksportujących paliwa do Ukrainy.

Sprzedaż Grupy ORLEN w segmencie Rafineria [mln PLN/ tys. ton].

Struktura przychodów ze sprzedaży Grupy ORLEN w segmencie Rafineria.

W latach 2022, 2021 i 2020 nie zidentyfikowano wiodących klientów, z którymi zrealizowałaby indywidualnie przychody ze sprzedaży przekraczające poziom 10% łącznych przychodów ze sprzedaży Grupy ORLEN.

Rynki zbytu i udziały rynkowe

Sprzedaż wolumenowa na rynkach macierzystych⁵ Grupy ORLEN w segmencie Rafineria [tys. ton].

Rynek polski

W roku 2022 pandemia COVID-19 stopniowo została zastąpiona przez endemię. Od 2 kwartału 2022 roku w Polsce zarówno liczba przypadków zachorowań, jak i zgonów znacząco spadła. Stopniowo znoszone obostrzenia miały pozytywny wpływ na mobilność oraz ożywienie gospodarcze, a w efekcie sprzedaż paliw. Równocześnie rosyjska agresja na Ukrainę oraz kolejne sankcje nakładane na Rosję powodowały dużą zmienność rynku i wzrost notowań paliw do historycznie wysokich poziomów. Nowa sytuacja spowodowała konieczność dostosowania łańcucha dostaw przez wszystkich uczestników rynku. Nastąpiło zmniejszenie importu rosyjskich i białoruskich produktów (około 50% spadek importowanego oleju napędowego z tych kierunków) oraz zwiększenie eksportu na Ukrainę (około 950 tys. ton oleju napędowego). W sierpniu 2022 roku Grupa ORLEN w odpowiedzi na dynamicznie zmieniające się warunki rynkowe założyła również spółkę tradingowa ORLEN Trading Switzerland GmbH, jako element rozwoju kompetencji tradingowych.

W 2022 roku odnotowano wzrost konsumpcji wszystkich paliw o 2% (r/r), szczególnie widoczny w przypadku benzyn, których zużycie w pierwszej połowie roku wzrosło o 14% (r/r) a w całym roku o 7% (r/r).

Wpływ na to miała przede wszystkim niska baza oraz kryzys uchodźczy z 2021 roku. W pierwszych miesiącach 2021 roku ze względu na pandemię COVID-19 konsumpcja benzyn była znacząco zaniżona (praca zdalna, ograniczenia w przemieszczaniu się), podczas gdy w 2022 roku sytuacja pandemiczna wydawała się być pod kontrolą, co było szczególnie widoczne w 2 kwartale. Duża część populacji została zaszczepiona, a nowy wariant koronawirusa Omikron okazał się mniej śmiertelny od wcześniejszych mutacji. Istotnym czynnikiem napędzającym konsumpcję benzyn był również gwałtowny napływ uchodźców z Ukrainy po agresji Rosji w lutym 2022 roku.

W przypadku oleju napędowego konsumpcja wzrosła o około 1% (r/r) i podobnie jak w przypadku benzyn najwyższą dynamikę odnotowano w pierwszych miesiącach roku. W kolejnych kwartałach następowało stopniowe jej wyhamowanie, skorelowane ze spadkiem dynamiki PKB.

Zużycie lekkiego oleju opałowego obniżyło się o 4% (r/r), na co wpływ miała zarówno łagodniejsza zima, jak i znaczący wzrost cen, który ograniczał popyt i przyczynił się do większego zainteresowania alternatywnymi źródłami ogrzewania.

Największy wzrost konsumpcji odnotowano w paliwach lotniczych, których zużycie zwiększyło się o 62% (r/r) głównie za sprawą stopniowego znoszenia restrykcji w podróżowaniu w Europie i w większości pozostałych krajów na świecie. Wciąż jest to jednak poziom niższy niż przed pandemią, pomimo okresowych wzrostów obserwowanych w okresie wakacyjnym i okołoświątecznym.

Sprzedaż wolumenowa Grupy ORLEN w segmencie Rafineria na rynku polskim [tys. ton].

Struktura sprzedaży wolumenowej Grupy ORLEN w segmencie Rafineria na rynku polskim.

Rynki krajów bałtyckich i Ukraina

Rynki krajów bałtyckich w najmniejszym stopniu ucierpiały na kryzysie związanym z COVID-19, w związku z czym powrót konsumpcji benzyn i diesla do poziomów sprzed pandemii był możliwy już w 2021 roku. Łącznie, na rynkach obsługiwanych przez ORLEN Lietuva w 2022 roku, wzrosła konsumpcja benzyn o 8% (r/r) i paliwa lotniczego o około 68% (r/r). Konsumpcja oleju napędowego pozostała na poziomie zbliżonym do roku ubiegłego.

W 2022 roku obserwowano spowolnienie tempa wzrostu konsumpcji pomimo znacznej poprawy podstawowych wskaźników makroekonomicznych w 2021 roku i utrzymania dodatniego PKB na rynkach krajów bałtyckich. Negatywnym czynnikiem kształtującym poziom konsumpcji były wysokie, dwucyfrowe poziomy inflacji na każdym z rynków.

Sprzedaż wolumenowa Grupy ORLEN w segmencie Rafineria na rynkach obsługiwanych przez Grupę ORLEN Lietuva [tys. ton].

Struktura sprzedaży wolumenowej Grupy ORLEN w segmencie Rafineria na rynkach obsługiwanych przez Grupę ORLEN Lietuva.

Rynek czeski i słowacki

W Czechach trwała odbudowa rynku benzyn po pandemii COVID-19. W 2022 roku wzrost konsumpcji wyniósł około 6% (r/r) i powoli zbliża się do poziomu z roku 2019. W przypadku oleju napędowego rynek wrócił do poziomów sprzed pandemii już w 2021 roku, a miniony rok zakończył około 1% wzrostem konsumpcji. Najbardziej dotknięty pandemią rynek przewozów lotniczych ma przed sobą jeszcze kilka lat odbudowy.

Pomimo prognozowanego wzrostu o około 63% (r/r), konsumpcja w 2022 roku była nadal znacznie poniżej roku 2019.

W roku 2022 gospodarka Czech zanotowała dodatnie tempo rozwoju, jednak dynamika wzrostu była niższa niż w 2021 roku. Dodatkowo gospodarka czeska, podobnie jak w przypadku innych krajów Europy, była pod silny wpływem rosnącej inflacji. Otoczenie makroekonomiczne i rynkowe w postaci PKB i konsumpcji rynkowej miało istotny wpływ na wyniki sprzedażowe Grupy ORLEN na rynku czeskim i zostało przedstawione w sekcji Otoczenie makroekonomiczne.

Sprzedaż wolumenowa Grupy ORLEN w segmencie Rafineria na rynku czeskim [tys. ton].

Struktura sprzedaży wolumenowej Grupy ORLEN w segmencie Rafineria na rynku czeskim.

Infrastruktura logistyczna stanowi jeden z kluczowych elementów przewagi konkurencyjnej Grupy ORLEN.

Grupa ORLEN wykorzystuje sieć uzupełniających się elementów infrastruktury: terminale paliw, lądowe i morskie bazy przeładunkowe, sieci rurociągów, a także transport kolejowy oraz cysternami samochodowymi.

W 2022 roku transport rurociągowy był podstawową formą przesyłu surowców i produktów Grupy ORLEN. Łączna długość wykorzystywanych sieci rurociągów produktowych i surowcowych, należących do podmiotów zewnętrznych oraz własnych w Polsce, Czechach i na Litwie, wynosiła prawie 3,9 tys. km (2,1 tys. km to rurociągi produktowe, a 1,8 tys. km to rurociągi surowcowe) a łączna długość wykorzystywanych sieci gazociągów należących do podmiotów zewnętrznych oraz własnych wynosiła ponad 3,2 tys. km.

Rafineria w Możejkach jest najważniejszym aktywem spółki Orlen Lietuva. Rafineria pod względem wielkości przerobu ropy naftowej, który obecnie wynosi ok. 10 mln ton rocznie, jest drugą w Grupie Kapitałowej ORLEN, a także jedyną w krajach bałtyckich. Produkty naftowe z Możejek dostarczane są nie tylko na rynek litewski, ale także m.in. na Łotwę, Estonię i do Polski. Głównym składnikiem infrastruktury logistycznej, będącym obecnie w użytkowaniu na rynku litewskim, jest rurociąg surowcowy o długości 91 km, łączący terminal w Butyndze z rafinerią w Możejkach. Zarówno terminal, jak i rurociąg są własnością ORLEN Lietuva. W czerwcu 2021 roku ORLEN Lietuva nabył terminal kolejowy Mockava działający na granicy polsko-litewskiej o rocznej mocy przeładunkowej 0,96 mln ton oleju napędowego i 240 tys. ton benzyny. Wykorzystywany jest do przeładunków produktów ropopochodnych wytwarzanych w rafinerii w Możejkach i przeznaczonych na polski oraz ukraiński rynek. Łączna pojemność zbiornikowa terminalu to 19,8 tys. m³.

Na rynku niemieckim ORLEN Deutschland wykorzystuje pojemności magazynowo-dystrybucyjne zlokalizowane w siedmiu bazach należących do podmiotów zewnętrznych. Dostawy produktów realizowane są głównie transportem samochodowym. 

Działalność Oddziału w Zielonej Górze związana jest z transportem ropy naftowej oraz gazu ziemnego zaazotowanego. Do transportu wykorzystuje się gazociągi, rurociągi, ekspedyty kolejowe, tłocznie ropy naftowej i gazu ziemnego oraz transport cysternami samochodowymi. Łączna długość eksploatowanych w Oddziale rurociągów to około 1 774 km (rurociągi odwiertowe oraz międzyobiektowe, gazociągi ekspedycyjne transportujące gaz ziemny z kopalń, ropociągi ekspedycyjne transportujące ropę naftową z kopalń do ekspedytów kolejowych oraz rurociągu PERN „Przyjaźń”).

Na potrzeby operacyjne w ww. zakresie wykorzystuje się 25 obiektów (kopalnie ropy naftowej i gazu ziemnego, mieszalnie gazu, Odazotownię, terminale ekspedycyjne), w tym 3 podziemne magazyny gazu. Oddział PGNiG w Sanoku nadzoruje sieć 1 465 km gazociągów kopalnianych (łączących odwierty z ośrodkami zbioru i łączące ośrodki ze sobą) oraz około 152 km ropociągów kopalnianych (łączących odwierty z punktami zbioru płynu złożowego). Na potrzeby operacyjne w ww. zakresie wykorzystuje się 34 obiekty (kopalnie ropy naftowej i gazu ziemnego, ropno-gazowe), w tym 4 podziemne magazyny gazu.

Struktura transportu i infrastruktura logistyczna wykorzystywana przez Grupę ORLEN w Europie w 2022 roku.

Zakup ropy naftowej i gazu od Państw

Ropa naftowa

ORLEN dostarcza ropę naftową do rafinerii w Płocku oraz trzech rafinerii z Grupy ORLEN zlokalizowanych odpowiednio w Litvinovie i Kralupach w Czechach oraz w Możejkach na Litwie, a od sierpnia 2022 roku również do rafinerii w Gdańsku. W 2022 roku w realizacji dostaw ropy naftowej drogą morską odnotowywano okresowe opóźnienia związane z zamknięciem portów spowodowane czynnikami zewnętrznymi (pogoda, awarie). Wojna na Ukrainie nie doprowadziła do większych zakłóceń dostaw ropy naftowej do Spółek Grupy ORLEN. Było to możliwe dzięki konsekwentnie realizowanej strategii dywersyfikacji i skutecznemu poszukiwaniu nowych partnerów handlowych. W efekcie, w odpowiedzi na rosyjską agresję na Ukrainę, ORLEN był w stanie szybko ograniczyć zakupy rosyjskiej ropy.

W 2022 roku zakupy ropy realizowane były zgodnie ze zgłoszonym zapotrzebowaniem wszystkich rafinerii Grupy ORLEN, zapewniając zarówno ciągłość dostaw, jak i przerobu. W 2022 roku obowiązywały umowy długoterminowe na dostawy ropy naftowej drogą morską z Saudi Arabian Oil Company, z ExxonMobil Sales And Supplly LLC. Kluczowym partnerem Koncernu stał się koncern Saudi Aramco, największy producent ropy naftowej na świecie. W 2022 roku ORLEN i Saudi Aramco podpisały strategiczne porozumienie o współpracy, które m.in. zapewnia polskiej spółce dostawy ropy naftowej w ilości wystarczającej, aby pokryć około 45% łącznego zapotrzebowania wszystkich rafinerii Grupy ORLEN.

Od sierpnia 2022 roku, po przejęciu Grupy LOTOS S.A., zaczęły również obowiązywać umowy z AB LOTOS Geonafta, B8 Sp. z o.o. BALTIC S.K.A., Glencore Energy UK Ltd., LOTOS Petrobaltic S.A., Petraco Oil Company S.A. Na dostawy ropy naftowej drogą rurociągową obowiązywały umowy z firmami Rosneft Oil Company oraz Tatneft Europe AG (dwie umowy w związku z przejęciem Grupy LOTOS S.A. od sierpnia 2022 roku). Rosyjska ropa dostarczana była jedynie na mocy wiążących umów długoterminowych drogą rurociągową. Pozostałe dostawy z Rosji zastępowane były gatunkami alternatywnymi oraz ropą arabską Arabian Light. Z końcem stycznia 2023 roku przestał obowiązywać kontrakt ORLEN z Rosnieftem na dostawy 3,6 mln ton ropy naftowej rocznie. Rosyjski surowiec został zastąpiony ropą sprowadzaną z innych kierunków. W konsekwencji, od lutego 2023 roku aż 90% surowca przerabianego w rafineriach Grupy ORLEN będzie pochodziło spoza Rosji. Niezależnie, Grupa ORLEN już jest w pełni przygotowana, żeby poradzić sobie bez rosyjskiego surowca, więc ewentualne wprowadzenie nowych sankcji na import ropy z tego kraju nie miałoby wpływu na działalność Koncernu.

Na dostawy ropy naftowej drogą kolejową obowiązywała umowa z firmą Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. (w związku z przejęciem Grupy LOTOS S.A. od sierpnia 2022 roku). Przedmiotowe umowy długoterminowe zapewniały blisko 75% dostaw ropy naftowej na kierunku polskim.

Gaz ziemny

W 2022 roku PGNiG/ORLEN kupowało gaz ziemny głównie w ramach wymienionych poniżej umów i kontraktów długoterminowych:

• kontraktu kupna-sprzedaży gazu ziemnego do Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 września 1996 roku z PAO Gazprom/OOO Gazprom Export, obowiązującego do końca 2022 roku (tzw. kontrakt jamalski); Realizacja dostaw w ramach kontraktu została wstrzymana przez dostawcę od 27.04.2022 roku;
• umowy sprzedaży skroplonego gazu ziemnego z 29 czerwca 2009 roku z Qatar Liquefied Gas Company Limited (3), obowiązującej do 2034 roku (tzw. kontrakt katarski) oraz umowy dodatkowej do umowy długoterminowej z marca 2017 roku (obowiązuje od początku 2018 roku do 2034 roku);
• umowy sprzedaży / zakupu skroplonego gazu ziemnego z 8 listopada 2018 roku z Cheniere Marketing International, LLP, obowiązującej do 2042 roku.

Rozliczenia za gaz ziemny dostarczany w ramach Kontraktu jamalskiego oraz wstrzymanie dostaw gazu ziemnego przez Gazprom

W dniu 31 marca 2021 roku opublikowano Dekret Prezydenta Federacji Rosyjskiej nr 172 „o specjalnej procedurze wykonania zobowiązań zagranicznych nabywców wobec rosyjskich dostawców gazu ziemnego” („Dekret”), w następstwie którego Gazprom wystąpił do PGNiG/ORLEN z oczekiwaniem dokonania zmian warunków Kontraktu jamalskiego m.in. poprzez wprowadzenie rozliczeń w rublach rosyjskich.

W dniu 12 kwietnia 2022 roku Spółka podjęła decyzję o kontynuowaniu rozliczania zobowiązań PGNiG/ORLEN za gaz dostarczony przez Gazprom w ramach Kontraktu jamalskiego, zgodnie z jego obowiązującymi warunkami oraz o niewyrażeniu zgody na wykonywanie przez PGNiG/ORLEN zobowiązań rozliczeniowych za gaz ziemny dostarczany przez Gazprom w ramach Kontraktu jamalskiego zgodnie z zapisami Dekretu.

Od 27 kwietnia 2022 roku od godz. 8:00 CET Gazprom całkowicie wstrzymał dostawy gazu ziemnego w ramach Kontraktu jamalskiego, powołując się na wprowadzony przez Dekret zakaz realizacji dostaw gazu ziemnego do zagranicznych nabywców z krajów „nieprzyjaznych Federacji Rosyjskiej” (w tym z Polski), jeżeli płatności za gaz ziemny dostarczany do takich krajów począwszy od 1 kwietnia 2022 roku będą dokonywane niezgodnie z warunkami Dekretu.

W odpowiedzi PGNiG/ORLEN podjęło działania zmierzające do zabezpieczenia interesów Spółki w ramach przysługujących jej uprawnień kontraktowych obejmujące m.in. wezwanie do realizacji dostaw i respektowania warunków rozliczeniowych i in. warunków obowiązujących strony, do końca trwania umowy w 2022 roku.

Do 31 grudnia 2022 roku dostawy gazu ziemnego nie zostały przez Gazprom wznowione, dostawca odmawiał rozliczeń w oparciu o obowiązujące warunki kontraktowe. Zgodnie z oświadczeniem woli PGNiG/ORLEN z 15 listopada 2019 roku, Kontrakt jamalski wygasł z końcem 2022 roku. Sprawy sporne powstałe w okresie jego obowiązywanie pozostają w toku.

Dostawy gazu LNG

W 2022 roku PGNiG/ORLEN odebrał 58 ładunków z 4,36 mln ton LNG, tj. około 66,64 TWh gazu ziemnego
po regazyfikacji, w tym:

W 2022 roku nie występowały podmioty, których udział w dostawach gazu ziemnego przekroczył 10% przychodów Grupy ORLEN.